Sacharyna to organiczny związek chemiczny używany w przemyśle jako sztuczny środek słodzący. Na etykiecie znajdziemy ją oznaczoną symbolem E954. Nie posiada żadnych wartości odżywczych i nie jest trawiona przez organizm człowiek.
Czym dokładnie jest Sacharyna?
Sacharyna nie ma pływu na poziom glukozy we krwi oraz na wydzielanie insuliny. Mimo to, poziom jej słodkości jest większy o około 300-500 razy w porównaniu do dobrze wszystkim znanego cukru białego. Sacharyna jest jednak podobna do niego pod względem wyglądu, gdyż ma postać białego, krystalicznego proszku dobrze rozpuszczającego się w wodzie. Posiada gorzkawo-metaliczny posmak, który producenci żywności maskują poprzez stosowanie sacharyny w mieszankach z cyklaminianami i aminokwasami. Chronią one odczuwanie słodyczy. Z tego względu E954 nigdy nie występuje w żywności samodzielnie. Zawsze jest stosowana z wcześniej wymienionymi związkami. Łączenie jej z innymi niskokalorycznymi substancjami słodzącymi powoduje efekt synergiczny co oznacza, że słodycz rośnie wykładniczo prowadząc do zmniejszenia całkowitej ilości potrzebnej substancji słodzącej w produkcie. Sacharyna posiada długi termin przydatności do spożycia.
Ponadto sacharyna charakteryzuje się dużą odpornością na działanie temperatur, świetnie sprawdzi się więc przy pieczeniu, gotowaniu oraz zamrażaniu. Jej wpływ na zdrowie jest tematem kontrowersyjnym. Niektóre badania dowodzą, iż E954 jest karcynogenem, czyli może zwiększać ryzyko zachorowalności na raka. Inne natomiast przeczą tej tezie gwarantując, że jest ona całkowicie bezpieczna. Ostatecznie jej dopuszczalne dzienne spożycie zostało ustalone przez Komitet Naukowy ds. Żywności w Unii Europejskiej na poziomie 5 mg/kg masy ciała dziennie.
Zastosowanie Sacharyny (E954)
Sacharyna znalazła swe zastosowanie w przemyśle spożywczym i jest obecnie jedną z najpopularniejszych sztucznych substancji słodzących. Szczególnie dużą popularnością cieszy się wśród producentów żywności typu ,,light”, gdyż pomimo swego intensywnie słodkiego smaku nie zawiera kalorii i nie wpływa na apetyt.
Jednocześnie poprawia smak i zapach danych wyrobów. Najczęściej można ją spotkać w następujących produktach:
- napoje – zarówno alkoholowe jak i bezalkoholowe,
- przetwory mleczne,
- gumy do żucia bądź draże odświeżające oddech,
- dżemy, marmolady,
- desery i wyroby cukiernicze,
- konserwowane owoce, konserwy rybne,
- gotowe sosy, musztardy,
- pieczywo, wafle,
- suplementy diety i produkty dla diabetyków.
Warto wiedzieć, że Sacharyna jest zasadniczym składnikiem cukru buraczanego, a także trzcinowego.
Wpływ na zdrowie Sacharyny
Dobrą informacją, dla osób spożywających produkty zawierające sacharynę, jest fakt, iż jest ona odporna na działanie bakterii nazębnych, a zatem nie przyczynia się do powstawania próchnicy zębów. Dzięki temu, że nie wpływa na poziom glukozy we krwi, jest idealnym zamiennikiem białego cukru dla osób cierpiących na cukrzycę.
W latach 60. i 70. ubiegłego wieku przeprowadzono badania na szczurach, nad wpływem E954 na organizm. Stwierdzono wówczas zwiększenie częstotliwości występowania raka pęcherza moczowego i jednocześnie uznano za potwierdzenie szkodliwości tej substancji dla ludzi. Niektórzy jednak negowali te wyniki, gdyż pęcherz szczura znacząco różni się od pęcherza człowieka.
Kolejne badania wykazały, że sacharyna może przyczyniać się zwiększonego ryzyka wystąpienia nowotworu u ludzi dopiero wówczas, gdy jest stosowana w ilości przekraczającej 1,6g, co stanowi dość sporą dawkę. Taka wartość podana naraz może wywołać reakcje alergiczne oraz skutki uboczne w postaci wymiotów, biegunki i bólu brzucha. Ze względów bezpieczeństwa nie powinny jej stosować kobiety w ciąży, gdyż przenika ona przez łożysko.
Podsumowując
Substancję te należy stosować z umiarem i nie przekraczać dopuszczalnej dziennej dawki spożycia. Wówczas nie powinna nieść ze sobą przykrych konsekwencji, a może nawet pomóc – szczególnie diabetykom oraz osobom na diecie dbającym o utrzymanie prawidłowej masy ciała. Wszystko to dzięki braku kalorii i intensywnie słodkiemu smaku. Dodatkową zaletą jest szybkie uleganie biodegradacji.
