Artykuł partnera.
Spośród wielu chorób układu oddechowego to właśnie POChP jest uznawana za jedno z największych współczesnych zagrożeń zdrowotnych. Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może się przez wiele lat rozwijać bezobjawowo lub dawać skąpe, nieswoiste objawy, co opóźnia diagnostykę. Dlatego osoby z grupy ryzyka tej choroby nie powinny lekceważyć nawet z pozoru mało istotnych symptomów, jak przewlekły kaszel, duszność czy męczliwość. W naszym artykule wyjaśniamy, co to jest POChP i omawiamy najważniejsze fakty na temat tej choroby.
Co warto wiedzieć o POChP?
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest trzecią najczęstszą przyczyną umieralności na świecie. Choruje na nią około 380 milionów ludzi, z czego tylko w Polsce około 2 milionów. Według szacunków Światowej Organizacji Zdrowia, w ciągu 10 lat liczba zgonów mających bezpośredni związek z POChP może wzrosnąć nawet o 30 procent, co pokazuje skalę tego problemu zdrowotnego.
Choć POChP rozwija się w układzie oddechowym, to jest klasyfikowana jako choroba ogólnoustrojowa. Wynika to z faktu, iż choroba ma negatywny wpływ na wszystkie kluczowe funkcje życiowe organizmu i jest częstą przyczyną inwalidztwa.
POChP może współwystępować z innymi chorobami, w tym z: osteoporozą, cukrzycą, rakiem płuca, nadciśnieniem tętniczym, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych, zaburzeniami rytmu serca, zespołem metabolicznym, rozstrzeniem oskrzeli czy refluksem żołądkowo-przełykowym.
Jak rozwija się ta choroba?
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest wynikiem stanu zapalnego w układzie oddechowym, spowodowanego ekspozycją na szkodliwe czynniki środowiskowe – przede wszystkim pyły, gazy oraz dym tytoniowy. Osoby, które mają bezpośredni i długotrwały kontakt z tymi czynnikami, znajdują się w grupie ryzyka POChP.
Podkreślamy, że Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc prowadzi do nieodwracalnych zmian w drogach oddechowych. Jest to zatem choroba, której nie można wyleczyć. Konsekwencją zwężenia dróg oddechowych jest wyraźne pogorszenie wydolności organizmu, trudności z oddychaniem oraz niedotlenienie, co może skutkować życiową niesamodzielnością.
Więcej o tym, co to jest POChP, o przyczynach tej choroby i metodach leczenia możesz przeczytać na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/video/pochp-co-to-za-choroba/.
Objawy Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc
Podstawowym problemem związanym z POChP jest stosunkowo późne diagnozowanie choroby. Wiele osób zgłasza się do lekarza dopiero wtedy, gdy objawy stają się na tyle uporczywe i uciążliwe, że uniemożliwiają normalne funkcjonowanie.
Istnieją cztery podstawowe objawy POChP, które mogą mieć różny stopień nasilenia, nie muszą występować jednocześnie i nie u każdego chorego. Mowa o:
- Przewlekłym kaszlu– kaszlu, który utrzymuje się przez długi czas, nie ma związku z infekcją czy alergią, nie ma również charakteru napadowego (jak przy astmie).
- Duszności– duszność wysiłkowa to jeden z najbardziej charakterystycznych objawów POChP. Na późnym etapie zaawansowania choroby może występować również w fazie spoczynkowej.
- Obniżonej tolerancji wysiłku– osoby chore na POChP mogą zaobserwować u siebie wyraźne pogorszenie kondycji, awersję do wysiłku fizycznego, męczliwość i trudności z wykonywaniem nawet podstawowych czynności dnia codziennego.
- Odkrztuszaniu plwociny– czyli wydzieliny z płuc, czasami o ropnym charakterze.
Kto najczęściej choruje na POChP
Podstawową grupę ryzyka Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc tworzą osoby po 40. roku życia, które palą lub paliły wyroby tytoniowe (również biernie). Palenie pozostaje główną przyczyną POChP, ale niejedyną.
Na zachorowanie na POChP narażone są również osoby, które mieszkają w regionie o bardzo niskiej jakości powietrza – na przykład na południu naszego kraju. Związki chemiczne tworzące zjawisko smogu stanowią coraz ważniejszy czynnik ryzyka tej choroby.
POChP diagnozuje się również u osób, które nigdy nie paliły wyrobów tytoniowych, natomiast są lub były narażone na pracę w warunkach wysokiego zapylenia. Można tutaj wymienić rolników, pracowników budowlanych, sprzątaczki, górników, hutników, pracowników zakładów chemicznych, operatorów maszyn budowlanych czy kosmetyczki.
Podejrzenie POChP – co robić?
Jeśli masz powyżej 40 lat, znajdujesz się w jednej z grup ryzyka i obserwujesz u siebie opisane wcześniej objawy, to nie zwlekaj z wizytą u lekarza POZ. Lekarz, na podstawie zebranego wywiadu i podstawowego badania osłuchowego, podejmie decyzję o ewentualnym skierowaniu Cię do poradni pulmonologicznej, gdzie będzie kontynuowana szczegółowa diagnostyka.
