Wśród wielu środków stosowanych w przemyśle spożywczym jednym z bardziej znanych jest pirosiarczyn potasu. Można go również znaleźć pod symbolem E224. Czy ten popularnie stosowany w winiarstwie i na rynku spożywczym środek jest w pełni bezpieczny dla człowieka? Jaka jest jego szkodliwość? Czym w ogóle jest?
Co to jest pirosiarczyn potasu (E224)?
Pirosiarczyn potasu jest nazywany również disiarczynem potasu, a także dodatkiem do żywności E224. Przyjmuje wzór chemiczny K2S2O5. Jest substancją konserwującą, która przedłuża trwałość produktów spożywczych i przemysłowych. Ma silne działanie bakterio i wirusobójcze. Nie dopuszcza do powstawania pleśni w produktach, do konserwacji których został dodany.
Można spotkać go w sprzedaży jako biały, krystaliczny proszek, który bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie. Wchodzi w reakcję z tlenem w niej zawartym i wytwarza związek – kwas siarkowy, który jest środkiem konserwującym.
Do czego stosuje się pirosiarczyn potasu?
Pirosiarczyn potasu stosuje się głównie do konserwacji:
- Win.
- Miodów pitnych.
- Soków.
- Napojów fermentowanych.
- Suszonych warzyw i owoców.
- Pulp.
- Przecierów owocowych i warzywnych.
- Musztard.
- Chrzanu tartego.
- Syropów.
Używany jest także w winiarstwie do:
- Stabilizacji moszczów owocowych.
- Stabilizacji młodego wina.
- Dezynfekcji sprzętu (np.: korków, butelek, wężyków, balonów).
Ma także zastosowanie jako:
- środek bielący,
- Środek hamujący rozwój pleśni i bakterii,
- Środek powstrzymujący procesy utleniania żelaza.
Jaka jest szkodliwość E224?
Obecnie uważa się, że pirosiarczyn potasu tzw. E224 jest środkiem o silnej szkodliwości i toksyczności. Jego dopuszczalne spożycie wynosi 0,7 g na każdy kilogram masy ciała dorosłego człowieka. Dla dzieci dawka ta jest o połowę mniejsza.
Niekorzystne jest również wdychanie jego oparów – są silnie toksyczne. Dlatego wszelkie prace polegające na dezynfekcji sprzętu należy przeprowadzać w dobrze wentylowanych pomieszczeniach, tak by jak najbardziej zminimalizować szkodliwość jego działania.
Wdychanie szkodliwych oparów może prowadzić do zawrotów głowy i nudności. Natomiast nadmierne spożycie pirosiarczynu może powodować bóle głowy, podrażnienie błony śluzowej żołądka, a nawet wstrząs anafilaktyczny.
Bezpośrednie spożycie pirosiarczynu potasu powoduje poparzenie żołądka i przełyku, dlatego w przypadku takiego zdarzenia należy jak najszybciej udać się do szpitala.
Kiedy podrażnieniu ulegnie skóra, należy spłukać ją obficie wodą, by jak najszybciej zneutralizować jego szkodliwe działanie.
Innym niepożądanym działaniem E224 jest to, że obniża zawartości witamin w produktach poprzez procesy utleniania.
Warto pamiętać o tym, by nie przekraczać zalecanych dawek spożycia E224. Należy także stosować odpowiednie – bezpieczne stężenia tego środka, które są zgodne z informacją umieszczoną na etykiecie preparatu.
Gdzie można znaleźć pirosiarczyn potasu?
E224 jest środkiem powszechnie używanym do konserwowania żywności. W niewielkich ilościach nie stanowi zagrożenia dla ludzkiego życia. Wątroba rozkłada pirosiarczyn potasu na nieszkodliwe siarczany, które są wydalane z naszego organizmu wraz z moczem.
Szczególną ostrożność powinny zachować jednak osoby, które cierpią na brak tolerancji siarki i siarczynów.
W związku z bakteriobójczym, grzybobójczym i wirusobójczym działaniem pirosiarczyn potasu można znaleźć jako dodatek do:
- Sosów.
- Orzechów.
- Niektórych mrożonek.
- Słodkich polew.
- Suszonych grzybów.
- Wiórek kokosowych.
- Suszonych warzyw i owoców.
- Alkoholach (np.: wino i piwo).
- Konserwach w puszkach i słoikach.
- Niektórych owocach (np.: borówka amerykańska czy winogrona).
- Musztard.
- Dżemów.
- Galaretek i żelatyn.
- Przypraw.
Jeżeli nie będzie się przekraczać zalecanej, dziennej dawki spożycia pirosiarczynu potasu, to nie powinien on mieć negatywnego skutku na życie i zdrowie człowieka. Warto jednak zachować szczególne środki ostrożności, ze względu na możliwe działania niepożądane.
Należy czytać uważnie etykiety na produktach i kontrolować ilościowe, dzienne spożycie E224, tak aby nie przekraczać zalecanych norm. Podczas pracy dezynfekcyjnej z pirosiarczynem, trzeba pamiętać o odpowiednim wietrzeniu pomieszczeń, tak, aby nie narażać się na szkodliwe działanie jego oparów.
