Ból w dole pleców może mieć wiele przyczyn, jednak jeśli występuje często i jest uciążliwy, może być objawem choroby. Mowa o dyskopatii lędźwiowej, która ze względu na siedzący tryb życia, dotyka coraz więcej młodych ludzi. Dyskopatia lędźwiowa jest jedną z najczęściej występujących chorób kręgosłupa i na pewno nie należy jej bagatelizować, gdyż potrafi bardzo skutecznie utrudnić codzienne funkcjonowanie. Czym dokładnie jest ta choroba, jakie są jej objawy i czy można jej zapobiec?
Czym jest dyskopatia lędźwiowa?
Dyskopatia lędźwiowa jest chorobą zwyrodnieniową krążków międzykręgowych. Pod inną nazwą znana jest również jako przepuklina jądra miażdżystego. Krążki międzykręgowe w naszym kręgosłupie składają się z jądra miażdżystego, otoczonego pierścieniem włóknistym. Dzięki takiej budowie umożliwiają ruchy boczne i obrotowe kręgosłupa, a także zginanie i prostowanie. Ich rolą jest także amortyzacja wstrząsów. Wraz z dwoma sąsiadującymi kręgami tworzą tzw. segment ruchowy kręgosłupa.
Kiedy dochodzi do degeneracji krążków, stają się one odwodnione, mniej elastyczne oraz bardziej podatne na uszkodzenia. Na skutek tego może dojść do pęknięcia pierścienia włóknistego i wysunięcia jądra. Taka sytuacja grozi uciskiem na nerwy, co wymaga pilnego kontaktu z lekarzem. Dyskopatia lędźwiowa może dotyczyć jednego lub wielu krążków. Nieleczona może szybko przerodzić się w dyskopatię wielopoziomową.
Jakie są jej objawy?
Objawy dyskopatii lędźwiowej mogą być różne, jednak głównym z nich jest ból w dolnej części kręgosłupa. Jeśli ból następuje nagle, jest silny i kłujący, może to oznaczać, że doszło do wypadnięcia krążka międzykręgowego. Dyskopatia lędźwiowa może być również przyczyną rwy kulszowej – wówczas objawia się bólem promieniującym przez pośladek aż do nogi, często obejmującym całą stopę. Inne objawy to np. napięcie mięśni przykręgosłupowych czy bolesne i nieprzyjemne skurcze. Czasami objawia się również problemami z nietrzymaniem moczu lub stolca.
Dyskopatia lędźwiowa – profilaktyka
Nie istnieje żadna konkretna metoda, która mogłaby pomóc w uniknięciu problemów z kręgosłupem. Można jednak przestrzegać kilku ważnych zasad, które zmniejszają ryzyko przykrych dolegliwości związanych z chorobą. Odpowiednia profilaktyka powinna obejmować:
- dbałość o prawidłową postawę ciała – np. pozycja przy pracy;
- utrzymywanie odpowiedniej masy ciała – regularne ćwiczenia i zdrowa dieta;
- unikanie dźwigania ciężkich przedmiotów;
- unikanie siedzącego trybu życia;
- regularne badania.
Profilaktyka dyskopatii jest szczególnie ważna, gdyż choroba ta ma charakter nawrotowy. Nawet wyleczone operacyjnie zwyrodnienie nie daje gwarancji, że przykre dolegliwości nie powrócą. Warto zatem pamiętać o profilaktyce, aby minimalizować ryzyko pierwotnego wystąpienia tej choroby.
Leczenie dyskopatii lędźwiowej
Leczenie dyskopatii lędźwiowej może przybierać różne formy i ustalane jest indywidualnie, w zależności od pacjenta i stopnia zaawansowania choroby. W wielu przypadkach wystarczające jest leczenie zachowawcze, czyli przyjmowanie leków przeciwbólowych oraz fizjoterapia. W przypadku, gdy dolegliwości są bardziej uporczywe i zwyrodnienie ma poważniejszy charakter, stosuje się zastrzyki nadtwardówkowe. Zastrzyk wykonywany jest bezpośrednio w miejsce, gdzie doszło do ucisku na nerw. Najtrudniejsze przypadki dyskopatii lędźwiowej kwalifikują się do leczenia operacyjnego, jednak jest to ostateczność. Leczenie operacyjne stosuje się tylko wtedy, gdy inne metody nie przynoszą już pożądanych rezultatów.
