Echo przezprzełykowe jest obecnie najdokładniejszą metodą badania serca. Pozwala uzyskać bardzo szczegółowy obraz, usprawniający diagnostykę. Nie dla wszystkich procedura jest przyjemna – przypomina gastroskopię. To jednak tylko kilka minut, a całość jest bezpieczna i nie niesie ze sobą ryzyka powikłań. Kiedy warto przeprowadzić echo serca przezprzełykowe? Czy do badania trzeba szczególnie się przygotowywać? Sprawdź!
Czasami istnieją także wskazania, by przeprowadzić echokardiografię obciążeniową. Serię badań wykonuje się wówczas przy zmieniającym się obciążeniu np. zróżnicowanym wysiłku fizycznym.
Echo serca przezprzełykowe – na czym polega?
Echo serca pozwala na zweryfikowanie budowy najważniejszego mięśnia ludzkiego organizmu oraz wykrycie ewentualnych zmian w obrębie serca. Badanie przezprzełykowe przypomina nieco gastroskopię: pacjent układa się na lewym boku, kładąc lewą rękę pod głowę. Wcześniej gardło znieczula się, by nie pojawił się odruch wymiotny.
Następnie gastrofiberoskop jest wprowadzany do przełyku, a znajdująca się na nim sonda zbiera dane. Po badaniu pacjent nie może jeść i pić przez około 2 godziny, aby uniknąć ryzyka zachłyśnięcia spowodowanego pozostałościami znieczulenia. Badania nie należy do przyjemnych, a chory może przez kilka godzin odczuwać w gardle dyskomfort, jednak poza tym nie występuje żadne ryzyko z punktu widzenia zdrowia.
Kiedy wykonuje się echo przezprzełykowe serca?
Badanie najczęściej wykonywane jest u osób z chorobami aorty i wrodzonymi wadami serca oraz sztucznymi zastawkami. Wskazania do jego przeprowadzenia dostrzega się w przypadku podejrzenia obecności skrzepliny w sercu, w diagnostyce choroby wieńcowej serca i gdy występuje podejrzenie guzów serca. Wykonuje się je także w sytuacji wystąpienia zapalenia wsierdzia na sztucznych zastawkach oraz by sprawdzić stan zastawki serca.
Rzecz jasna, to tylko przykłady. Istnieje szeroka gama sytuacji, w których echo przezprzełykowe lub klasyczne badanie echokardiograficzne ma duży sens.
Jak przygotować się do zabiegu?
W standardowej sytuacji nie wymaga się badań poprzedzających, jednak konieczność ich wykonania może być uzależniona od stanu zdrowia chorego. Zawsze przeprowadza się je w pomieszczeniu z dostępem do sprzętu reanimacyjnego: może bowiem pojawić się w skrajnych przypadkach zawał serca, ból w klatce piersiowej, zaburzenia przepływu krwi – ryzyko wynosi 0,1%. Alternatywę zawsze stanowi klasyczne echo serca przezklatkowe.
