Odpowiedź na pytanie „jak rozmawiać z anorektyczną” nie jest wcale łatwa. Przede wszystkim musimy zdobyć wszelką wiedzę na temat anoreksji, a później stworzyć bezpieczną przestrzeń do rozmowy. Anoreksja, inaczej jadłowstręt psychiczny, to choroba, która zazwyczaj dotyka kobiet. Anorektyczki nieraz bardzo dobrze ją ukrywają. Ważne jest więc również to, aby obserwować swoich najbliższych i nie wahać się pomóc, na początek poprzez rozmowę. Czym jest anoreksja? Jak kobiety ukrywają chorobę? I jak z nimi rozmawiać? Odpowiedzi znajdują się w poniższym artykule. Serdecznie zapraszamy.
Objawy anoreksji
- Intensywny strach przed przybieraniem na wadze. Anorektyczka często wykazuje patologiczny lęk przed przybieraniem na wadze. Ten lęk może być tak silny, że zdominuje większość jej myśli i decyzji dotyczących jedzenia i aktywności fizycznej.
- Drastyczne ograniczenie kalorii. Ten lęk prowadzi do drastycznego ograniczenia spożywanych kalorii, często do poziomu znacznie poniżej zapotrzebowania energetycznego organizmu. Może to objawiać się jako skrajne ograniczenie ilości spożywanego jedzenia. To często jednak powoduje później nadmierne objadanie się, na przykład nocą.
- Specyficzne nawyki żywieniowe. Dieta anorektyczek często skupia się na produktach o niskiej kaloryczności i wysokiej zawartości białka, aby zminimalizować przyrost masy ciała. Mogą unikać tłuszczów i węglowodanów, które są często błędnie postrzegane jako „niezdrowe” lub „tuczące”.
- Utrata masy ciała. Anoreksja często prowadzi do znacznej utraty masy ciała. W niektórych przypadkach osoby cierpiące na anoreksję mogą stać się niebezpiecznie chude.
- Zaburzenia menstruacyjne. U kobiet, anoreksja może prowadzić do zaburzeń menstruacyjnych, a nawet do całkowitej utraty miesiączki.
- Zmęczenie i brak energii. Ze względu na niedożywienie, anorektyczki mogą cierpieć na chroniczne zmęczenie, brak energii i osłabienie.
- Problemy z koncentracją. Niedobór składników odżywczych niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania mózgu może prowadzić do problemów z koncentracją, pamięcią i myśleniem.
- Niezdrowa obsesja na punkcie jedzenia. Osoby cierpiące na anoreksję mogą wykazywać niezdrową obsesję na punkcie jedzenia, kalorii i odchudzania. Mogą spędzać dużo czasu na czytaniu o diecie, gotowaniu skomplikowanych, niskokalorycznych posiłków lub ciągłym sprawdzaniu swojej wagi.
- Izolacja społeczna. Anorektyczki mogą unikać spotkań towarzyskich, które wiążą się z jedzeniem, co prowadzi do izolacji społecznej.
- Niska samoocena. Anoreksja często wiąże się z niską samooceną i negatywnym obrazem ciała. Osoba cierpiąca na anoreksję może nieustannie krytykować swój wygląd i porównywać się z innymi.
Jak anorektyczki ukrywają swoje zaburzenia
- Noszenie luźnych ubrań. Anorektyczki mogą nosić luźne, nieformowane ubrania, aby ukryć swoją utratę wagi. Takie ubrania mogą zatuszować drastyczną utratę wagi i zniechęcić innych do zadawania pytań o ich zdrowie. Nikt raczej nie zwróci uwagi na ten aspekt, bo przecież ubrania oversize są dziś bardzo modne i nosi je wiele osób.
- Unikanie jedzenia w towarzystwie innych osób. Osoba cierpiąca na anoreksję może unikać sytuacji, w których musi jeść w obecności innych osób. Mogą twierdzić, że już jedli, albo że czują się źle i nie mogą jeść. Mogą również wykazywać skłonność do jedzenia samodzielnie.
- Manipulacja wagą. Anorektyczka może podejmować kroki aby manipulować swoją wagą przed i po posiłkach. Może na przykład pić dużo wody przed ważeniem się, aby tymczasowo zwiększyć swoją masę ciała.
- Intensywne ćwiczenia. Nawet po spożyciu niewielkiej ilości jedzenia, osoby cierpiące na anoreksję mogą angażować się w intensywne ćwiczenia, aby spalić jak najwięcej kalorii. Mogą robić to w sekrecie, aby uniknąć podejrzeń.
- Zmiana nawyków dotyczących higieny. Mogą zaczynać unikać sytuacji, które wymagają odsłonięcia ciała, takie jak pływanie, lub zaczynają brać prysznice z zamkniętymi drzwiami, aby ukryć swoją utratę wagi.
- Unikanie rozmów o jedzeniu i wadze. Mogą unikać lub zmieniać temat rozmów dotyczących jedzenia, wagi czy wyglądu. Mogą również reagować defensywnie na wszelkie uwagi na ten temat.
- Kłamstwa dotyczące jedzenia. Mogą twierdzić, że już jedli, kiedy nie, lub że planują zjeść później.
- Samookaleczanie się lub noszenie długich rękawów. Niekiedy anorektyczki mogą zaczynać się samookaleczać z powodu niskiej samooceny i depresji. Noszenie długich rękawów, nawet podczas ciepłej pogody, może być próbą ukrycia tych samookaleczeń.
Źródło: Vecteezy
Jak rozmawiać z anorektyczką
- Podchodź z empatią. Anoreksja jest poważnym zaburzeniem, które może być niezwykle trudne do zrozumienia dla osób, które go nie doświadczyły. Podchodzenie z empatią oznacza próbę zrozumienia doświadczeń osoby cierpiącej na anoreksję, zamiast oceniać jej wybory lub zachowanie.
- Unikaj oskarżeń: Oskarżenia mogą sprawić, że osoba cierpiąca na anoreksję poczuje się atakowana i na obronę. Zamiast tego, skup się na wyrażaniu troski i pokazaniu, że jesteś po jej stronie. Oskarżenia to naprawdę jedne z gorszych rzeczy, jakie możesz zrobić w tej sytuacji.
- Wyrażaj troskę. Wyrażaj troskę, a nie frustrację czy gniew. Podkreśl, że jesteś zaniepokojony jej zdrowiem i dobrem, a nie tym, jak wygląda.
- Oferuj wsparcie. Zamiast próbować zmusić do zmiany, oferuj wsparcie i pomoc w znalezieniu profesjonalnej pomocy. Pamiętaj, że nie jesteś w stanie samodzielnie „wyleczyć” anoreksji.
- Edukuj się. Zrozumienie anoreksji jako choroby psychicznej może pomóc w prowadzeniu skutecznej rozmowy. Dowiedz się, jakie są objawy, przyczyny i możliwości leczenia anoreksji. Wiedza może bardzo pomóc Ci w rozmowie.
- Bądź cierpliwy. Zrozum, że proces zdrowienia może być długi i pełen wyzwań. Twoja cierpliwość, zrozumienie i nieustanne wsparcie mogą być kluczowe dla osoby cierpiącej na anoreksję.
- Unikaj rozmów o jedzeniu i wadze. Skoncentruj się na uczuciach, myślach i postawach związanych z jedzeniem i ciałem, a nie na jedzeniu samym w sobie lub na wadze.
- Zachęcaj do wyszukiwania pomocy. Anoreksja jest poważnym zaburzeniem, które wymaga profesjonalnej interwencji. Zachęcaj do poszukiwania pomocy specjalistów (dietetycy, psychologowie i psychiatrzy).
- Pokaż, że jesteś dostępny. Osoba cierpiąca na anoreksję może czuć się samotna i izolowana. Pokaż, że jesteś dostępny i gotowy do słuchania, kiedy tylko będzie tego potrzebować.
- Podkreślaj, że zdrowie jest ważniejsze niż wygląd. Pomóż jej zrozumieć, że zdrowie jest ważniejsze niż wygląd. Zasugeruj, że prawdziwe piękno pochodzi od środka, a nie od tego, jak wyglądamy na zewnątrz.
Aktualności związane z anoreksją
W ostatnim roku badacze z University of California, San Diego, opublikowali wyniki badań sugerujących, że interwencje skupiające się na zdrowym odżywianiu i aktywności fizycznej mogą być skuteczne w zapobieganiu anoreksji wśród młodzieży. Te wnioski mogą pomóc w rozwoju nowych strategii prewencyjnych w przyszłości.
Na koniec…
Anoreksja to poważna choroba, która może mieć długotrwałe konsekwencje zdrowotne. Wiedza o objawach i strategiach, które anorektyczki mogą używać do ukrywania swojej choroby, jest kluczowa dla zapewnienia odpowiedniej opieki i wsparcia. Pamiętaj, że zawsze powinniśmy podchodzić do osób cierpiących na anoreksję z empatią i zrozumieniem, oferując im bezpieczne i wsparcie. Warto też wiedzieć, że na anoreksję chorują również mężczyźni. To nie tylko choroba kobiet, choć rzeczywiście znacznie częściej dotyka dziewczyn.
