Artykuł partnera.
Chemia kliniczna jest jednym z filarów diagnostyki laboratoryjnej. Pozwala lekarzom na szybkie i skuteczne diagnozowanie chorób poprzez analizę składników krwi oraz innych płynów ustrojowych. W dzisiejszym artykule postaramy się wyjaśnić Czytelnikom, czym jest chemia kliniczna oraz do czego służy.
Co to jest chemia kliniczna?
Chemia kliniczna to dziedzina medycyny zajmująca się badaniem krwi w celu ustalenia stanu zdrowia pacjenta. Analiza krwi może pomóc lekarzowi ocenić choroby i dolegliwości, takie jak cukrzyca, anemia czy niewydolność nerek. Sprawdź – https://www.roche.pl/pl/roche-diagnostyka/obszary-dzialalnosci/chemia-kliniczna-i-immunodiagnostyka.html!
Jakie są rodzaje chemii klinicznej?
Chemia kliniczna to dział medycyny zajmujący się badaniem krwi i innych płynów ustrojowych w celu określenia stężenia substancji biologicznie czynnych. Substancje te mogą być normalne lub mogą wskazywać na obecność choroby. Chemia kliniczna obejmuje różne rodzaje badań, takie jak:
- badanie krwi (morfologia, elektrolity, bilirubina, glukoza, mocznik, kreatynina, cholesterol)
- badania moczu (osmolarność, barwa, pH)
- pompowanie krwi przez serce (EKG)
- rezonans magnetyczny
- tomografia komputerowa
Zalety i wady chemii klinicznej
Chemia kliniczna jest dziedziną medycyny, która zajmuje się badaniem płynów ustrojowych (krew, mocz, ślina) w celu określenia stężenia substancji chemicznych. Wskaźniki chemiczne mogą być wykorzystane do postawienia diagnozy, oceny stanu zdrowia pacjenta oraz monitorowania leczenia.
Istnieją jednak pewne wady tej metody diagnostycznej. Chemia kliniczna jest bardzo czuła na różnice w diecie i stylu życia pacjenta, co może prowadzić do fałszywych wyników. Ponadto, istnieje duże ryzyko błędów przyrządowych lub operatora, a także problemów z interpretacją wyników.
Podsumowanie
Chemia kliniczna to dziedzina medycyny, która bada przebieg procesów metabolicznych w organizmie. Wyniki badań chemii klinicznej są stosowane do:
- postawienia diagnozy choroby,
- określenia stopnia zaawansowania choroby,
- monitoringu leczenia i jego efektów,
- oceny prognozy choroby.
